- zemrzeć
- zemrzeć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk Vb, zemrzećmrę, zemrzećmrze, zemrzećmrzyj, zmarł, zmarli {{/stl_8}}{{stl_7}}'umrzeć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zmarła po ciężkiej chorobie. Zmarł na zawał. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zemrzeć — dk XI, zemrzećmrę, zemrzećmrzesz, zemrzećmrzyj, zmarł, zmarły, zmarłszy zwykle w czasie przeszłym «zakończyć życie, umrzeć» Zmarł młodo. Zmarł na gruźlicę. Zmarła śmiercią samobójczą … Słownik języka polskiego
zmarły — zmarłyli imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zemrzeć (p.) zmarły w użyciu rzecz. «osoba, która zmarła» Pochować zmarłego … Słownik języka polskiego